Στο ταξίδι από τη Συρία προς την Ευρώπη τα «χαρτιά» που πιστοποιούν την εκπαίδευση και την επαγγελματική πορεία κάποιου πρόσφυγα μπορεί να χαθούν. Αλλά ακόμα και όταν υπάρχουν, δεν είναι ασύνηθες να μην αναγνωρίζονται στη χώρα υποδοχής. Επιπλέον, δεξιότητες που στη Συρία ή το Ιράκ αναγνωρίζονται ως πολύτιμες, στη δυτική Ευρώπη μπορεί να μην έχουν ζήτηση.
Αδυνατώντας να καταγράψουν και να πιστοποιήσουν τις δεξιότητες των προσφύγων, οι υποψήφιοι εργοδότες, φορείς και χώρες υποδοχής συχνά δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν πάνω σε ποια αντικείμενα θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν ή να εκπαιδεύσουν εργαζόμενους προερχόμενους από άλλες περιοχές του πλανήτη και άλλες κουλτούρες.
Ως αποτέλεσμα, πολλοί πρόσφυγες δυσκολεύονται να βρουν δουλειά, ακόμα και στις περιπτώσεις που μια θέση εργασίας δεν έχει καλυφθεί και θα ταίριαζε στα προσόντα τους. Λύσεις σε αυτό το πρόβλημα επιδιώκει να δώσει, μέσω της τεχνολογίας και ιδίως της Τεχνητής Νοημοσύνης, το ευρωπαϊκό πρόγραμμα NADINE, το 90% των αλγορίθμων του οποίου αναπτύχθηκε στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στο Εργαστήριο Οπτικής Υπολογιστικής του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ)/Ινστιτούτου Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΙΠΤΗΛ).
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ.
